Begin van een nieuw jaar staat sedert enkele jaren in de voetbalwereld synoniem met “mercato”. De letterlijke Nederlandse vertaling betekent “markt”. Ver van de realiteit staat dit gegeven niet. De oorspronkelijke bedoeling was om het voortdurend gesjacher met voetballende “stagairs” te beperkingen tot twee periodes in een seizoen.
Van deze oorspronkelijke bedoeling zijn we ver verwijderd. Het is verworven tot een menselijke markt waar iedere club hoopt het koopje te kunnen doen m.a.w. de solden van de voetbalwereld. Het enige verschil met de solden zoals de meeste winkelende personen die kennen is dat er voor bepaalde spelers serieus wat meer uitgegeven moet worden dan op een ander tijdstip.
Elke trainer en elke club heeft wel een reden om nog een extra speler(s) aan te trekken. Die speler die het verschil maakt tussen al dan niet een titel, Europese plaats of de vermaledijde degradatie. Grote gangmaker in deze polonaise zijn de clubs uit de Premier League die door hun inkomsten uit de media veel te winnen maar vooral ook veel te verliezen hebben.
Makelaars proberen spelers die in hun portefeuille zitten naar the promised land te brengen. De oversteek gaat niet als verstekeling in een vrachtwagen maar meestal via een privéjet van de desbetreffende club.
Wie zijn de winnaars : speler (loon gaat serieus in stijgende lijn), de club van herkomst (verkoopt de speler met heel wat winst), de makelaar (die zijn percentage opstrijkt).
Waar er winnaars zijn zouden er normaal ook verliezers moeten zijn. Niet noodzakelijk in deze sporttak. Clubs die door deze aankopen het beoogde doel halen hebben een goede investering gedaan waardoor ze verder kunnen spelen in het walhalla van het voetbal.
Toch zijn er verliezers, namelijk de clubs die de degradatie niet hebben kunnen vermijden en daardoor bijna altijd zwaar in de schulden terecht komen. De voetbalfans uit landen zoals het onze waarbij ze hun beste spelers niet meer op onze velden kunnen aanschouwen.
Echter zonder die mallemolen zouden vele van onze clubs het zeer moeilijk hebben om verder te bestaan en wat de fans betreft, tja die kunnen hun vroegere helden bekijken op betaalzenders die dan weer betalen aan de clubs. Op die manier is de cirkel rond.
Maar laat ons duidelijk zijn, wij zijn in dit land op dezelfde manier bezig. Enkele jaren geleden waren deze zaken enkel van toepassing op onze profclubs maar als je nu als provinciale voetbalclub niet in januari begint met de contracten voor volgend jaar te verlengen en versterkingen aan te trekken ben je veel te laat.
Mensen die denken dat het op 31 januari uit is met de pret heeft het mis. Eerst moeten een aantal clubs uit het Brussels Hoofdstedelijk Gewest beslissen of ze een Vlaamse of Franstalige worden. Voor de meeste clubs een evidente keuze voor anderen niet simpel maar door de competitiehervorming zijn sommige clubs verplicht. Daarna begint de licentiesoap, fusiegeruchten, algemene forfaits, clubs die verdwijnen, stamnummers die worden opgekocht enz.
M.a.w. wat kijk ik uit naar de volgende maanden en nee dit is geen sarcasme.
sportsownopinion 